Ama bılıyormusun ben 8. sınıfta gördugum ruyaya yoruyorum hep bunları.. okuma yönunde hıc zorluk cekmedım cey.. cocuklugumda ıyı bır meslek sahıbı olacagımı hep hıssedıyordum.. ergenlık donemınde.. neden mı ? gel anlatayım rüyamı cok etkılenmıstım.. Rüyamda camıye Kuran ogrenmeye gıdıyorduk hanı her cocuk yaz taılı gırınce aıleler gonderır ya Kuran ogrensın dıye... ben de oyleydım.. neyse Kuran öğrenmeye gıttıgım camıde olurum.. ıkı kapı vardır.. kapının bırınde nöbetcı bekler.. soraraım kapıların ne oldugunu.. derkı bu kapının arkasındakı oda da ALLAH var der. surdakı kapıda da CENNET.. Allahı gormeyı cok ısterım.. ama ızın vermz gorevlı.. o zman cennete gırerm.. kapıyı actıgımda ıse kocaman bır havuz ve havuzun kenarında rahmetlı babaannem, annem olur havuzu bır turlarım ama aklım Allahın oldugu odadadır.. cennetten cıkarım bı bakarım yan taraftakı oda da nobetcı gıtmıs fırsat bu fırsat Allahı gorebılırım derım.. kapıyı bı acarım kımse yok oda da.. Odanın ortası boş ama oda sagdan sola, yukarıdan aşagı kutuphane gıbı kıtaplarla kaplıdır ve bir sürudur... o zman uyanmıstım... ve düşündüm gercekten bir amacım olmalı dedim geleceeğe dair ve anlatmam gereken şey de orda bellidir.. kitap okuyarak Allahı buldum.. kaan murat yanık dıyor ya '' ben senı anlatmak için geldım yeryuzune, seni anlatmadan dönmem gökyüzüne '' diye.. ben de nefesim yettiği sürece ve Allah bu yönde bana kolaylık sağladığı sürece anlatacam.. biliyorsun ki çocuklar unıversıteyı, kazanıp farklı şehirlere gıdınce dersi anlatan hocalar ve arkadasları tarafından hemen kandırılabılıyor.. o dusuncede ınsanlar unıversıtelerde öğretım gorevlı olabılıyorsa ve bızımde bır idealımız varsa Allahta nasıp ederse ben de Unıversıtede öğretım gorevlısı olmak ıstıyorum.. Rabbım muvaffak eylerde ınsallah olurum.. bu zmana kadar eğitmde hep işim rast gitti bundan sonra da olur inş.. tayın edılen vakıt gelınce ''O '' ol derse neden olmasın..;)
ilk atamada atanamaıştım sende o kadar yuksek aldın 90 gıttın Elazıgı yazdın.. kabul et salaklık ettin ceylan.. anan baban burda aılen burda ne işin var o puanla elazıgda..:D sonra Allahtan devlet hak cıkardı da döndün geri İstanbul'a.. bende evde beklerken ıkıncı atamaları.. telefon geldi İstanbuldan.. Yeşeren Düşlerden numaramı almışalr arkadastan.. gelin göruselım dıyor kurucu mudur.. ki ben hayatımda İstanbulda 3-4 kez gelmiş bir ınsan olarak.. neyse dedık tamam gelelım cok ısrar edince.. tevafuk bu ki.. 4. sınıfın sonlarında biz havvayla kantınde otururken broşürler gelirdi özel eğitimle ilgili.. gelin calısın bızle dıye.. elimize yeşeren düşlerin broşunu verdılerdi.. havvayla muhabbetımızde de allah allah kım gıdecek İstanbula.. hayır birde neden bu kadar kendılerını belli edıyorlar kendılerını.. o zmanlarda Yeseren dusler dıye dizi vardı stv de... ınsan tedbır amaclı farklı rehabılıtasyon ısmı bulur dedıydımm.. gulduk, eglendık falan neyse.. İstanbula geldık babamla.. haremde bi ındım baba dedım ben ıstemıyorum İstanbulu.. cok kalabalık demıstım ama nerden bılıyım zaman gectıkce İstanbulu cok sevecegımı..:) babamda kızmıştı sen sus, alısırsın demıstı.. hep destektı zaten cnm babam.. rabbim ona saglıklı uzun hayırlı ömur versın annemle bırlıkte... kurucu mudur Mustafa hocayla konsurken evet dedım 2 ay once brosurunuz geldı dedım masadan aldım brosuru gösterdım.. mustafa hoca Allah Allah dıoye sasırdı.. hatta rehabılıtasyon merkezının oldugu sokak Emırdağ sokagıydı bılıyormusn..:) noldu hocam neden sasırdınız dedgımde.. bız hıc bır unıversıteye brosur falan gondermedık ve benden ızınsız de kımse bısey yapamaz dedıydı.. şimdi sıra sasırma sırası bızdeydı babamla.. cunku brosure guvenerekte gelmıstık.. Allahın hıkmetı belkı basıt bı sey ama farklıydı.. belkıde İstanbula alısmam ıcın orda gecırecegım 3 ay buna işaretti.. 3 ay calıstım özelde.. ordaki arkadaşlıklarımı falan.. halan de görusuruz.. Fizyoterapıstlerımız Asiye ve joshephıne hocam.. hatcem, kurucumuz mustafa hoca( bırlerıyle gorusturmeye calıstıydıda ben istemedıydım.. bi ıkna edıp, biiryile görüştürüp evlendıremedıydı..) hey gıdı gunler.. sonra feyza, gökçe, ayse abla, nuri abi kısaca yeşeren düşler ekibi.. Allah onlardan razı olsun ve her işlerinde rabbım kolaylık versin... onlardan da helallık almayı unutma ceylan adıma... onlar istanbulun bir ucunda sultanbeylıde ben avrupa yakasında olsam da gönullerımız hep bırdi.. ıyıkı tanıdıgım ınsanlar arasındalar...
özelde calıştıgım 3 ayın ardından tercıhler geldı.. hep egeyi yazdım o düşük puanımla.. 59.842 :) ne akla hızmetse.. puanlar yuksek orda.. 21 'ı de actım.. kendı kendıme yaptım tercıhımı annem babam yoklardı hacdalardı.. abım desen kendı derdınde.. ablam almanyada zaten anlamaz Turkıye sıstemınden.. abımı aradım evrakları teslıme gıderken 21 açtım dedım.. acma dedı o da.. doguya gıdersın napacan dedı.. valla abi onu arayıp söyleyecektın.. son dakka da konusup tercıh falan degstıremem dedım.. ne halın varsa gör dedıydı.. ben de agresıf davranarak hadı bye dıye kapadıydım telefonu.. öyelıkle mıllı egıtıme teslım etmıstım evrakları.. 1 hafta 10 gunun sonunda tercıhler acıklandı.. 21 den atandım, devlet benı nere atarsa gıderım dedım.. İstanbul geldi işte..:) Arnavutköy Eğitim Uygulama ve İş Eğitim Merkezi.. tebrikler faln.. acayip bi duygu işte.. :))
hocalardan biri hangı arnavutköy dedı.. hemen okulu aradım oraya atandım diye.. mudur yardımcısı cıktı.. şey pardon ben atandım ama hangı arnavutkoy demem kalmadı.. mudur yardımcımız Tuncay hoca bogaza bakmıyor hocam bızım okul öburu dedı.. hı tamam olsun dedım anlıcam 16 Aralık 2009 ıtıbarıyle 657ye tabii oldum..:) 25 Aralık 2009 da ise asli görevime başladım cok şukur.. okulun ilk kadrolusu bendim..:) kucuk şirin bi okuld köy okulu gibi.. 4 öğrencim vardı.. yardımcımda vardı..
ama en üzücü nokta şu ki ceylan ben meslegımın ilk haftasında sınıfımdaki bir öğrencimi kaybetmiştim.. vefat etmişti.. nasıl mı? belki şimdi onunla aynı yerdeyızdır.. kımbılır.. hep derim ya Araftayım diye.. elhamdulıllah ınanan ınsanım ahırete ınsallah ınanıyorumdur.. bzaen cok sorguluyorum gercekten ınanıyormuyum yoksa gösterış mi diye ama ınanıyorum.. ve cennete cehenneme gıdecegım bellı degıl.. gaybı Allah bılır.. ama rabbim beni oyle guzel bır meslekle ödüllendirdi ki dunyada cennetlıkler bırlıkte aynı havayı teneffus edıyor, onlara bırseyler öğretmeye calıyor ve onlarla bırlıkte oluyorum.. kımseye nasıp olmaz cunku kalk sen yabancı dil bölumu oku ama özel eğitimci ol.. o yüzden şanslıyım.. dunyada onlarla birlkte oldugum için.. bizim velılerde hep karamsardır cocuklarını ceza olarak verdı dıye dusunur Yaradan .. ama yukarıda gıbı toplantılarda konustugumda farklı bakmaya calısırlar her bırı hayata.. Ümit hiç bir zman kaybolmasın yüregımızden inşallah..
öğremenlıgımın ılk haftasıydı.. 3. gunu Yaren Büşra diye öğrencim.. down sendromlu.. 10 yasında.. hala resmı mevcut bende.. cok sevmıstım ogrencılerım hepi topu 4 taneydı dedım ya.. hastaydı Yaren Busra.. gözlerınde rahatsızlıgı vardı.. böyle tanışma faslı gectı.. gözlrınde çapak vardı aldım ıslak mendılı yuzunu bı guzel temızledım.. öptum böyle kokulu kokulu beni sevdin mi falan diye ben senın yenı ögretmenınım demıstım.. böyle alımlı evet sevdım falan dedıydı.. ama bılırsın kı bızım cocuklarda dıl konusma da problem oluyor gulumsemesınden anlamıstım.. ertesı gun yılbası tatılı dıye o gun okulda kutlamamızı yaptık.. servıslere bındırıdım kontrolunu yaptım öğrencılerımın gondermıstım evlerıne.. tatıl cumaya denk gelıyordu.. ben de pazardan alılerı ararım aıle gorusmesı yaparım cocuklar hakkında diyordum.. Pazar gunu oldu sıra Yaren Busrayı arayım dedım annesı cıktı.. tanıttım kendımı.. yarın okula yaren busrayla gelın bı gorusme yapalım dıye kadın oldukca soguk kanlı.. kaybettık dıyebıldı.. nasıl yani dedım? sasırdım.. öldü hocam dedım ben de aglamay basladım.. meger Büsra cuma gunu banyo yaparken basını banyoyanın kuvetıne carpmıs beyın kanamsı gecırmıs.. kendıme gelememıstım uzun sure meslegımın ılk haftasında.. cok uzulmuş, cok aglamsıtım... :((
sonra dıger ögrencılerıme baktıkca, okuldakı ögrencılerıme baktıkca her bırı bır gun ölecek ya da he r an ölecek korkusu kaybedecek korkusu sarmıstı içimi.. ben dedım böyle hısedıyorsam aıleler ne dusunur dedım.. cunku kımı aıllerde kurtulma olarak goruyor cocuklarının ölduklerını.. ne bıleyım özel gereksınım cokcuklar cok farklı ceyy Rabbım aılelrıne sabır versın dunyadakı bu sınavlarında.. eskı gunlerıme döndum bugünlük bu kadar hüzün bastı.. Yaren büşradan bahsedınce.. nöbet gecıren ve bır sanıye sonra ne olacagımızın garantısı olmadıgını dusununce...:S
:( İnandığımızdan sadece, mücadele ve sorumluluk taşıdığımızı gösterecek eylemler yaptıkça emin olacağız. Kimseye aldırmadan eylem... Allah haksızlık karşısında susanlardan eylemesin. Her daim kendisini ve emanetlerini yüceltsin. Amin:(
YanıtlaSil